یادداشت از: طیبه شایان
دلار این روزها از مرز چهل هزار تومان گذشته و به تبع آن گرانی بیسابقه ای نیز در حال رقم خوردن است چرا که بعد از انقلاب اسلامی اقتصاد ایران به دلار آمریکا گره خورده و معیشت مردم را دچار اختلال کرده است.
بی کفایتی و عدم مدیریت اقتصادی و نیز عدم توجه به شایسته سالاری در انتصابات و انتخابات گزینشی در کشور نهادینه شده و تاوان این بی کفایتی را هم همواره مردم پرداخت کرده اند مردم مظلومی که حق اعتراض هم ندارند.
افزایش دلار را عده ای عدم مدیریت متولیان اقتصادی می دانند و عده ای نیز اعتقاد راسخ دارند دولت برای کسری بودجه خود بطور پنهانی با افزایش دلار از جیب مردم برداشت می کند.
همان طور که در شهریور ۹۶ نائب رئیس کمیسیون برنامه وبودجه مجلس وقت ضمن اشاره به کسری بودجه دولت پیش بینی کرده بود با افزایش قیمت دلار، ممکن است دولت از این طریق میلیاردها تومان درآمد کسب کند امروز نیز دولت رئیسی با افزایش دلار می خواهد کسری بودجه خود را با دست در جیب مردم کردن جبران کند. رئیس جمهوری که در زمان انتخابات یعنی حدود یک و نیم سال پیش در پاسخ به سوالی درباره تورم و مهم‌ترین راهکار خود برای حل این مشکل، گفته بود: «متأسفانه یکی از مشکلاتی که مردم گرفتار آن هستند مسئله‌ی تورم است؛ قیمت کالاهای اساسی فوق العاده افزایش یافته است. قیمت مسکن ۷ برابر، خودرو ۸ برابر و گوشت و مرغ ۶-۵ برابر افزایش داشته است.
وی افزوده بود: «آن‌چه مردم را بسیار نالان کرده، این‌است که سفره‌شان کوچک شده و برخی در همین مناظرات در سال ۱۳۹۶ گفتند که اگر فلانی بیاید، قیمت دلار ممکن است ۵۰۰۰ تومان بشود اما شاهد بودیم که دلار را به ۳۰ هزار تومان رساندند و بعد اعلام می‌کنند که اگر ما نبودیم مملکت قحطی می‌شد. این مانند دروازه‌بانی است که ۱۷ گل خورد و به او گفتند این‌قدر گل خوردی؟ گفت اگر من نبودم ۳۰ گل خورده می‌شد.»!
رئیس جمهوری که الان ترجیح می دهد سکوت کند و شاید امیدوار است قیمت دلار به ۵۰ هزار دلار برسد تا از قبل آن نفعی ببرد.
شاید بتوان گفت رئیسی بی تفاوت ترین دولت طی تاریخ انقلاب اسلامی نسبت به معیشت مردم است. افزایش چند برابری قیمت دلار، کالاهای اساسی از جمله مرغ، برنج، روغن وحبوبات، خودرو، لوازم خانگی و صدها رقم کالا که تنها طی یک و نیم سال ریاست آقای رئیسی اتفاق افتاده است.
نکته مهمی که رئیس جمهور محترم از آن غافل شده اند این است که شرایط کنونی جامعه نشات گرفته از مشکلات اقتصادی است و اگر دشمن سعی دارد مردم را تحریک و اذهان عمومی را تشویش و تشویق به ناارامی کند علت عمده آن سوء استفاده از وضعیت اقتصادی جامعه است و باز اگر عده ای از مردم به تحریکات دشمن پاسخ می دهند نارضایتی از وضع موجود و بیکاری و بی پولی و فقر و بدبختی است.
یادداشت از: طیبه شایان