خبرنگار تانیش نیوز/بهزاد خیاط
این روزها وضعیت اقتصادی مردم طوری زیر و رو شده که احتمال خانه دار شدن جامعه بزرگی از افراد اجاره نشین که حالا مصرف کننده واقعی بوده و حتی قادر به پرداخت اجاره‌ها هم نیستند تقریباً به صفر نزدیک شده است.
یکی از مهمترین شعارهای دولت رییسی که به ساماندهی بخش مسکن اختصاص داشت امروز به یکی از چالش های دولت تبدیل شده است.
رئیسی قول ساخت ۴ میلیون مسکن طی دوره چهارساله ریاست جمهوری خود را داده بود که امسال وزیر فقید وی ساخت این حجم از مسکن را غیرممکن دانسته و آن را به نصف کاهش داد اما آنطور که از شرایط پیداست اگر این دو میلیون را نصف کنیم باز امید چندانی به ساخت این تعداد هم نمی رود.
مسئولان امروز بی مسئول تر از هرزمانی شده اند. انگیزه کار و تلاش ندارند. شاید اوضاع بحرانی جامعه و ناآرامی های اخیر مزید بر علت باشد اما اگر بخواهیم صادقانه قضاوت کنیم وضعیت کشور هرطور هم که باشد نباید مسئولین را از خدمت به مردم بازدارد و نباید هیچ رابطه ای بین این دو موضوع باشد.
سکون در بسیاری از ادارات کاملا محسوس است. یکی از این ادارات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی آذربایجان شرقی هست که ظاهرا بعد از تغییر مدیریت در حالت ایستایی قرار گرفته و تحرک چندانی در آن مشاهده نمی شود طوری که اخیرا صدای استاندار را هم درآورد و در نشستی با مسئولان بنیاد مسکن آذربایجان شرقی و سایر دستگاه‌های مرتبط، بر تلاش مضاعف و اقدام همگانی نهادهای مسئول در سرعت‌‌بخشی به پروژه‌های مسکن در سطح استان تأکید کرد.
خرّم با اشاره به اینکه مهمترین رسالت بنیاد مسکن، ساخت مسکن در روستاها و شهرهای کوچک است، گفت: «متأسفانه روند پیشرفت پروژه‌های مسکن در استان بسیار کند است و این موضوع یکی از عوامل نارضایتی مردم بوده و باید همه دستگاه‌های مسئول برای رفع کاستی‌ها در این بخش تلاش مضاعف کنند.»
میزان رشد قیمت طی سالهای گذشته بی‌سابقه بوده و بسیاری از معادلات و محاسبه سیاست‌گذاران مسکن برای تقویت قدرت مالی طرف تقاضا و همچنین محاسبات متقاضیان خرید آپارتمان برای پس انداز و دریافت وام را برهم زده است و هم اینک شرایط به گونه است که مردم دیگر قدرت خرید مسکن ندارند و با وجود اعلام چند باره ثبت نام مساکن اقدام ملی بسیاری از مستاجرها یا توان مالی پرداخت آورده را ندارند و یا امیدی به ساخت مسکن طبق تعهدات طرف قرارداد را ندارند.
در این میان هرچه قدرت خرید مسکن از سوی مردم پایین می آید دسترسی به متراژ مناسب یک خانواده چهار و حتی سه نفری نیز پایین می آید بطوری که بسیاری از خانواده ها داشتن حتی یک اپارتمان ۶۰ متری را یک آرزو می پندارند.
از طرفی دیگر علیرغم وجود هشت میلیون مستاجر در کشور تعداد واحدهای خالی بیش از تعداد مستاجرین بوده و دولت تاکنون نتوانسته است فکری اساسی برای خانه های خالی بکند که ربطی به سیر صعودی قیمت ارز و دلار، تورم‌های ناشی از عوامل مختلف و حتی کاهش ارزش پول ملی نداشته باشد.*
از بهزاد خیاط