از: طیبه شایان
سال ۱۴۰۱ به روزهای پایانی خود نزدیک می شود.
این یادداشت آخر سال را کاش می شد جور دیگری رقم می زدیم و شمردن اتفاقات خوب تمام سایت را پر می کرد اما افسوس که وقتی به پشت سر نگاه می کنیم مردم ایران سالی پر از حوادث و اتفاقات ناخوشایندی داشتند.
حوادثی که امسال رخ داد به جرات می توان گفت در تاریخ ۴۳ ساله انقلاب اسلامی در نوع خود بی نظیر از لحاظ شوک وارد شده به جامعه بود.
وعده هایی که آقای رئیسی دادند عملی نشدند وعده های مسکن، اشتغال، عدم افزایش دلار و خودرو و بطور کلی بهبود وضعیت معیشتی مردم بود که با خلف وعده یاس و ناامیدی به جامعه بیش از پیش تزریق شد.
گماشتن افراد ناتوان در راس مدیریت و وزارتخانه ها بزرگترین ضربه را به مردم زد. آقای رییسی وعده دادند که تورم را نصف کرده و یا حتی تک رقمی می‌کنند اما اکنون شاهد تورم ۵۰ درصدی به گفته اقتصاددانان هستیم.
امسال مردم از لحاظ اقتصادی وارد یک مسابقه و تلاش برای کسب روزی روزانه خود شدند که در نهایت بازنده این مسابقه بودند.
در سال جاری خانه ملت هم به نوعی به خانه دولت تبدیل و در التهابات سیاسی و اقتصادی کشور طرف دولت را گرفت از جمله قانون مالیات بر ارزش افزوده که فشاری بر اصناف وارد و یا افزایش یارانه ها که تورم و گرانی به دنبال داشت. تحریم ها و کمبود و نبود دارو هم تاثیر مخربی بر بیماران گذاشت.
فرار نخبگان و جوانان امسال بیسابقه تر از سال های گذشته بود.
گرانی بیسابقه مسکن، خودرو، دلار، حبوبات، تورم، ماجرای مهسا امینی و اتفاقات بعدی آن که تا به امروز ادامه دارد، مسمومیت دانش آموزان، مسایل سیاسی، افزایش تحریم ها، افزایش بی رویه مصالح ساختمانی و دهها مورد دیگر که مردم ایران در طول دهه های گذشته اینچنین درگیر مشکلات نشده بودند.
همه این مسایل قصه امسال را پرغصه تر از هر سالی رقم زد.
مردم ایران امسال را غمگین تر از سال های گذشته گذراندند.
اما در حوزه رسانه هم به خاطر مسایل سیاسی و التهابات بوجود آمده می توان به عدم حضور خبرنگاران در اتفاقات مذکور و انعکاس اخبار مربوطه و در نتیجه جولان دادن به رسانه های معاند اشاره کرد که باعث شد خبرنگاران در بدترین سال را به لحاظ سانسور و احتیاط و امنیت شغلی داشته باشند.
افزایش قیمت کاغذ و فیلم و زینک و کاهش حمایت های مالی وزارت ارشاد نسبت به سال های گذشته از نشریات هم باعث شد روزنامه ها بزور خود را سرپا نگهدارند.
عدم تعامل اغلب مدیران استانی با روزنامه نگاران در انعکاس اخبار و حوادث، سکون رسانه ای استان را به دنبال داشت.
این یادداشت را می خواستم با ذکر چند مورد مثبت و اخبار خوب به پایان ببرم اما حافظه خود را که مرور کردم متاسفانه چندان خبر تحول افرین نیافتم به جز خبرهای خوبی که در مدیریت عمرانی شهر تبریز بوقع پیوست و چند پروژه عمرانی مانده از سال های قبل که مشکلات عدیده ای برای مردم تبریز فراهم کرده بود به پایان رسید و مورد بهره برداری قرار گرفت از جمله چند ایستگاه مترو و پل های روگذر که در میان این همه اخبار ناخوشایند زیاد به چشم نمی آید.
و اما امیدواریم سال ۱۴۰۲ را با انتشار خبرهای خوب آغاز و شادی و نشاط و لبخند رضایت را در مردم خوب و هموطنان عزیز شاهد باشیم.