از: طیبه شایان
در حالی که دلار در مرز ۵۰ هزار تومان در نوسان است وعده های دروغین مسئولان برای بهبود اقتصاد کشور بر بی اعتمادی مردم نسبت به عملکرد دولت و بهبود شرایط دامن می زند.
به گزارش تانیش نیوز، امروز مردم نگران گذران زندگی خود هستند و از همه مهمتر بی اعتمادی به وعده‌هایی است که دولت در پی گرانی‌های پی در پی در راستای کنترل و تثبیت قیمت‌ها می‌دهد؛ این به مراتب می‌تواند وضعیت اقتصاد و معیشت مردم را به مخاطره بیاندازد.
دلار به گونه‌ای در لایه‌های اقتصادی کشور نفوذ کرده که مردم برای خرید مایحتاج سفره‌های خود باید منتظر کاهش قیمت آن باشند در غیر این صورت احتمال حذف اکثر مواد خوراکی از سبد خانوارها قطعی است.
از سوی دیگر کاهش مصرف پروتئین قطعا چند ماه بعد آثار منفی خود را روی سلامت مردم گذاشته و عوارض شدید در پی خواهد داشت.
افزایش سرسام آور و به یکباره قیمت گوشت، کالاهای اساسی و دیگر اقلام از جمله پسته بی تاثیر از افزایش قیمت دلار نبوده است.
وضعیت معیشتی مردم مناسب نیست، روز به روز قدرت خرید مردم ضعیف‌تر و بازنشستگان نیز فقیرتر می شوند. فقر هم با خودش فرهنگ فقر می‌آورد، با خودش سطح تحصیلات و آگاهی محدود و بسته‌ای می‌آورد، با خود آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی زیادی می‌آورد.
خودکشی های دسته جمعی، فرار نخبگان، مهاجرت های بیسابقه، اعتراضات مردمی و همه و همه نتیجه سیاست های اقتصادی غلط دولت است.
طبق آمارهای رسمی منتشر شده، در سال ۵۷ حدود ۲۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر بودند، اما این آمار در سال‌های بعدی روند صعودی گرفت و طبق گزارش مرکز آمار در سال ۱۴۰۰، جمعیت خط فقر به حدود ۵۲ درصد رسیده و جمعیت زیر خط فقر نیز در سال جاری ۶۰ درصد از افراد جامعه را در برگرفته است.
کارشناسان هشدار سوءتغذیه برای ایرانیان با توجه به شرایط اقتصادی کشور می دهند.
افزایش مالیات برای جبران کسری بودجه، تولید کنندگان را تحت فشار شدید گذاشته و تقریبا رکود بر تولید حاکم است.
در شرایط فعلی فعالان اقتصادی ریسک خرید و فروش کالا را نمی‌پذیرند به همین دلیل بنگاه‌های اقتصادی و تولیدکنندگان بست نشسته‌اند و فروش کالاهای تولیدی را تقریبا قطع کرده‌اند.
مردم تصویر روشنی از آینده اقتصاد کشور نمی بینند، ناامیدی کاملا بر بهبود اقتصاد کشور سایه انداخته و تلاش مسئولان برای گل و بلبل نشان دادن اوضاع کشور هم دیگر نتیجه ای ندارد.
علیرغم این همه مشکلات عدم تلاش جدی از سوی مسئولان برای بهبود وضعیت موجود هم تعجب آور است. سخنان، حرکات و اقدامات نسنجیده برخی از مسئولان هم بر نارضایتی ها دامن می زند. آیا بهتر نیست قدری هم به عواقب و تاثیر سخنان خود در جامعه پر از التهاب کنونی خود بیاندیشیم.