یادداشت از: تانیش نیوز/طیبه شایان
در چند روز گذشته مجلس طرحی را به تصویب رساند که طی آن سن بازنشستگی افزایش یافت.
جزئیات افزایش سن بازنشستگی علیرغم پیچیدگی هایی که دارد باعث نگرانی شاغلان شده و هنوز به مراحل ابلاغ نرسیده با حاشیه های زیادی مواجه شده است.
نمایندگانی که این طرح را به تصویب رسانده اند برای توجیه آن افزایش امید به زندگی در ایران و نیز سن بالای بازنشستگی در کشورهای دیگر را مطرح می کنند. این در حالیست که شیوه زندگی در ایران بسیار متفاوت تر از کشورهای دیگر است. به نظر می رسد نمایندگان در طرح و تصویب این طرح منافع عده ای خاص را در نظر گرفته اند که در آینده با شفاف تر شدن موضوع ابعاد تازه تری روشن خواهد شد.
این که در کشورهای دیگر سن بازنشستگی زیاد است نوع و شیوه زندگیشان بسیار متفاوت تر از ایران است. در ایران کارگری که در سن ۶۰ سال بازنشسته می شود به دلایل مختلف یک فرد فرسوده با انواع بیماری محسوب می شود چرا که به دلیل اقتصاد بیمار ایران کارگران معمولا دو و حتی سه شیفته کار می کنند و وقتی در سن ۶۰ یا کمتر بازنشسته می شوند یکی از شیفت هایشان کم می شود و می توانند ساعاتی بیاسایند اما در اغلب کشورها فرد شاغل تنها یک شغل نیمه وقت یا تمام وقت دارد و بعد از بازنشستگی دوره دوم زندگی اش شروع می شود و به اسایش و ارامش می رسد و به کارهای عقب افتاده خود می رسد.
حال با افزایش سن بازنشستگی در ایران کارگری که دو شغله بوده و از صبح تا شب برای تامین نیازهای حداقلی زندگی تلاش می کرده بعد از بازنشستگی با سن بالا به جای آسایش به علت فرسودگی و کار زیاد در بستر بیماری افتاده و باید به فکر تهیه کفن و تامین هزینه های بعد از مرگ خود باشد.
کارمندان هم در چنین وضعیتی قرار دارند و اغلب چند شغله می باشند.
حال گذشته از وضعیت جسمانی و روحی کارگران و دیگر شاغلین تصویب این قانون می تواند ضربه بزرگی به جوانان بیکار که در انتظار بازنشستگی شاغلین هستند می زند.
امروزه پیدا کردن یک شغل مناسب با حقوق مکفی یکی از دغدغه های جوانان است و حتی می توان گفت اغلب جوانان در سن ۳۰ و حتی بالاتر شاغل می شوند و طبیعتا هنگام بازنشستگی هم باید به فکر کفن پوشی بیفتند!!
یادداشت از: ط. شایان